संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

दीर्घप्रज्ञः — पौराणिकः राजा।; "दीर्घप्रज्ञः द्वापरयुगे बभूव।" (noun)

दीर्घप्रज्ञः — एकः राजा ।; "दीर्घप्रज्ञस्य उल्लेखः महाभारते वर्तते" (noun)